Ağaçlar çiçek açmış süslü bir kadın gibi

Semi’ ve Alim olan Allah’a sığınırım
Rahman ve Rahim olan Allah ile başlarım

Hamd-ü senalar ile minnet şükran kılarım
Salat-ü selam edip tahiyyatım sunarım

Bir bahar sabahıdır şu bulunduğum zaman
Tatlı bir esintidir vucuduma dokunan

Ağaçlar çiçek açmış süslü bir kadın gibi
Rüzgarla oynaşırlar damatla gelin gibi

Ömrümün şu anıda sanki bir bahar gibi
Gençlik durmaz gidecek bahar baki değil ki

Hiç geçmeyecek gibi bahar ile gençliğim
Hab-ı gaflet içinde böylemi gideceğim

Gençlik bahar bir nimet bunu ben bileceğim
Şükrünü eda edip gereğin edeceğim

Şükür şükür demekle şükrün eda olunmaz
Nimet zayi edilip istenen ki yapılmaz

Her nimetin şükrü var bunu böyle bilesin
Varlığı sahibine bilipte sen veresin

Gözün şükrü ibretle kainata bakmaktır
Görünen eşyada hep Hak cemalin görmektir

Kulağın şükrünü bil Hak kelamı duymaktır
Halktan duymuş olsanda onu Hak’tan bilmektir

Dilin şükrü lisanı haramtan korumaktır
Tatlı söz söyleyipte Hak’ı zikir etmektir

El ayak cümle aza haramdan uzak tutmak
İstenilen amali rızasın için yapmak

Şükr gerektirir şükür şükrü kendinden bilme
Rızayla kıldığın amali nefsinden bilme

Hayır ve şer cümlesin murad edip yaratır
Hayırlar nurlarını şerler zulmet arttırır

Ne mutlu o kula ki Mevla hayır işletti
Masiyet işletmeyip rızasını lutfetti

Ne bedbaht bir kul ki o şerlere alet oldu
Hayırdan uzak olup zulmetini arttırdı

Şerri nefsinden bilip nedametle aman de
Hayrı işleyipte sen sakın kendinden bilme

Adem baba dediki nefsime zulmeyledim
Mağfiret eylemezsen hasirinden olurum

İblis dedi beni azdırdın Hak Tealaya
Edepsizlik neyledi düştü racim belaya

Hayır gelse zuhura bilesin Hak’tan nimet
Şer zuhur eylerse istiğfarla et nedamet

Fatih yeter söyledin işin gücün laklaka
İman eylediğine rızan neden olmaya