En zor gününde yanında biri olacağını düşünme
Umuttur deyipde yalanlarla hayatta yerin dibine girme
Hayat kahpedir, piçtir
Küfredip de hayata isyankâr olma
Değmeyen şu yalan dünyaya
Gelmeyeceksin bir daha
Boşuna üzülüp de kahredenlerden olma
Kalana da gidene de eyvallah de
Boşu boşuna dert yanma
Ne duyan olur sesini ne de seni dinleyen
Kimseye dert yanıp da derman bekleme
Kimse kara kaşına, kara gözlerine bakmaz
İnsanlığını bir yere koy
İnsanları bir yere
Unutma ağaçlar her zaman ayakta ölür.
28 Kasım 2012 Çarşamba
Kayıt Tarihi : 2.7.2014 16:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fadime Almamış](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/07/02/agaclar-ayakta-olur-9.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)