Ağaçlar soyunurken birer-ikişer
Tam kalbinin üstüne bir yaprak düşer.
Tut ki şairsin, duramazsın kaskatı;
İmdada çağırır sevdiğin san’atı,
Bildiğin şiirleri belki yüz kerre
Söylersin, ağlarsın; sonra eskilere,
Deli çağlarına dönersin, ümitle…
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Yok...bizim buralarda,kökünden keserek yatırıyorlar ağaçları...yani yatarak ölüyor onlar da...aynen biz gibi...
Gayet güzel bir şiirdi. yazara rahmet dilerim.
Dün daldaki yeşil yaprak
Bugün gazel yarın toprak
Hazan düşmüş bağlar kurak
Birkaç adım ve son durak
'Ayaktayken ölmek, ölebilmek,' mutlulukların en büyüğü, en ulusudur. Şairimizi anıyorum saygılarımla. Seçici Kurul'a da teşekkürlerimi sunuyorum. Dostça. (MŞ)
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta