Ağaçlar Şiiri - Metin Akar

Şehrin ortasında
Kıyısında,bağrında
Gölgesi üstümüzde,
Uğultusu kulaklarda.

Ya gözleri,hafızası
Var mı ağaçların
Kale gibi gövdesinde
Ne izler taşır,
Nelere tanık olmuştur bilir misiniz.

Her geniş gövdeli ağaç gördüğümde,
Dile gelmesini beklerim.
Ah dili olsa da gözlerindeki
Ve gövdesindeki izleri anlatabilse.

Kaç el, kaç göz dokunmuştur tenine
Ne acılar,sevinçler yaşanmış gölgesinde.
Ne darbeler ne debdebeler kazınmış
Gövdesindeki hafızasına.
Ne yoksulluklara doymuştur bilir misiniz.
Ne zamanlar erimiştir dallarında

Ve yapraklara karışan
Yuva yapan, geri dönmeyen,
Kuşlar,gözler, gölgelediği başlar,
Her ayrılık, hep terkediliştir.
Kucağına vedasız hasrettir bıraktığımız.

Yaz kış serin gölgesiyle
Gövdesinde donmuş hafızasına,
Dokundum ellerimle,
Belki çözülür diye.
Sırtında onca şahitliğin yüküyle
Kendi dünyasına çekildi yine

Şehrin ortasında
Kıyısında,bağrında
Gölgesi üstümüzde,
Uğultusu kulaklarda.
Ah bir dili olsa da
Dökse içini bana