Ağaçlar Şiiri - İsa Özyurt

Ağaçlardır, yeryüzünün süsleri,
Orman olur, Gülşen olur, bağ olur,
Bahar gelip, yeşerince üsleri,
Yaprak verir, meyve verir, gül verir.

Ne zaman ki yaşı kemale erer,
Odun olur, tahta olur, kül olur,
İnsanoğlu ondan çok şeyler derer,
Kaval olup öter de bülbül olur.

Ağaçların çoktur bize nimeti,
Kapı olur, eşik ulur, ev olur,
Yeşilinin bambaşkadır hürmeti,
Süslendikçe dağlarda sümbül olur.

Ağaç yetiştirmek, ayrı bir sevap,
Rahmet olup, günahlara af olur,
Devam eder, ölsen bile sevabı,
Bakarsın ki, defterinde dev olur.

Saymakla biter mi, ağaç nimeti,
Tespih olur, kalem olur, uç olur,
Şu dünyada, bizlere çok nimeti,
En sonun da, ölene tabut olur.