doğada ne çok öğretmen var.
hele de ağaçlar!
bunca söz ve bilgi kirliliğinde
onlar bilir, ama konuşmazlar.
yaşamı sentezler de günışığında,
‘sözüm meclisten dışarı’
bazılarımız misali
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
evet, guru arıyorsam,
bir ağacı seçerim.
Yaşam felsefeniz şiirlerinizin tümüne yansımış...
Kimbilir belki de haklısınız?
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta