Öldü,
Gözlerine gömdü bir şehri
Usunda hâki tebessümler
Avuçlarında arsız çivi yalvartıları
Kirpiğine tünemiş ağıtlar Kürd işi…
Güldü,
Tumturaklı gazellere gebeydi göğsü
Örselenmiş bakışların eşiğindeyken tam
Okşadı döşünü göğün gölgesinde
İntihar ömrün kenar süsü
Sövdü
Ağırlığıyla alabildiğine dilinin
Aslına döndü her şey ilk üfürüşte
Reddedilmiş bir tavaf kaldı geriye
Küskün gözlerinde Zilhiccenin
Süzdü,
Harelenmiş ellerini ellerinden
Tüm hasretliğe tek dokunuş yetti
Kendine dün kadar yalancı an gibi yabancıydı
Kim/e uzansa gözleri sus’a kesti…
ikibin10,malatya
Keziban ArpacıKayıt Tarihi : 2.1.2010 00:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Keziban Arpacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/02/agacini-yitiren-intihar.jpg)
görmediğin nefesten iz
duyduğun hakikatan giz
ölme götüren arkadaş
İNTİHAR
Mekke'de arınır sonra yeniden kirlenir insan..
Haram olsun aylar ve yıllar..
TÜM YORUMLAR (5)