Ağacın Gölgesi Şiiri - Efe Yildirim

Sözlerime başlamadan
Gözlerine bakmadan
Bulutları saymadan anımsadım,
Gece vakti tebessümünü,
İhanetler ettim,
Yoldan saptım,
Sevdiğimi seveceğime teslim ettim…

Oysa bir çınar ağacının yeri değildi sevgi.
Mevzu zaten hiç ağaç değildi,
Çınar olsun,
Çam olsun,
Sevgiydi,
Sevgi olsaydı,
Bir ağaç gerekmezdi,
Gölgesinde soluklanıp
zamanın aktığını
gidenin gelmediğini görmek için,
Gözleri kapatmak ve bir damla su akıtmak yeterdi toprağı yeşertmek için..

Keşke insanoğlu doğduğunda öğrenseydi her şeyi,
tanısaydı kendini,
Kimi sever, Kimi sevmez
Belki o zaman ağacın gölgesinde soluklanıp bakmazdı geçmişe pişmanlıkla…
o Zaman ağaç da gerekmezdi…