Ağaç; Cellâdı olan nacağın,
Sapını öz hamurundan bilir,
Oysa o hamur unu, ite yal
Piçe de ekmek olarak gelir.
Ağaca diğer cellâd ateştir,
Odun nar’a can, ağaca hardır
Orman yanar, toprağı körleşir.
Od, odun dem ağaca haramdır.
Kimine ödül, kimine ceza
Ateş vardır, günahlar yıkanır.
Bazen şifa, bazen ise cefa
Ardında, koca enkaz bırakır.
2024
Kayıt Tarihi : 4.12.2024 13:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!