Ağacın Canı Cehenneme! Şiiri - Selim Seven

Ağacın canı cehenneme öyleyse!

Kendisi seçmemişti ya biteceği yeri,
Bilemezdi alet olacağı gölgeleri,
Bilemezdi ki herkes ondan,
Onun için olmayan şeyler isteyecekti.
Ne kadar uğraşırsa uğraşsın,
Kimseyi memnun edemeyecekti.

Kollarını bacaklarını budayacaklardı sormadan,
Çiçek açsa meyvesinden,
Meyve verse gazelinden,
Hiç olmadı gölgesinden,
Şikayet edeceklerdi utanmadan.

Anlayamayacaktı.

Bu dünyaya gelmeyi o istememişti,
Doğacağı yeri kendisi seçmemişti.

Anlatamayacaktı.

Gün gelip meyve veren o dalları,
Yanacaktı, yakılacaktı.

Gün gelip o umut veren çiçekleri,
Kopacaktı, koparılacaktı.

Rüzgar ona düşmandı,
İnsan ona düşmandı.
Sistem ona düşmandı.
Dünya bile dönmekten pişmanken,
Oda artık dünyaya geldiğine pişmandı.

Ne yani ağaç bizden memnun değil mi yani?
Öyleyse tüm ağaçların canı cehenneme!