Ağacımız Şiiri - Hacı Gürbüz

bu ilkbaharda ümitlendi ağacımız
çiçeklere bezendi rengarenk
güzeldi aynı senin gibi
seni vefasız

sabah güneş doğdu üzerine
ağlılyordu sanki yaprakları
onun damaydı gözyaşları
benimkiyse süzülüyordu
seni vefasız.

sonra kış geldi döküldü yapmaları
duman çöktü dertli başını
kırcı tuttu o nazik dallarını
buz ettin aşkımızı
seni vefasız

kışın kar yağdı üstümüze
yalnız ben anılar bir de ağcımız
örttü üstümüzü kefen gibi
haniya ölümsüzdü aşkımız
seni vefasız