Sen de benim gibi üşüyor musun?
Kupkuru kalmış dalların.
Gökyüzüne açılmış incecik kolların.
Yanındaki yeşermiş ağaçlara,
Özlemle bakıyor musun?
Onların mutluluklarına göz kırpıp,
Kendini aldatıyor musun?
Tek tek düşmüş yaprakların,
Üşümez mi cılız bedenin?
Sarsam seni üşümesen bende,
İstersen kalk gel benimle sen de.
Mutlululuk sırası sana da gelecek.
O kuru dalların bir bir yeşerecek.
O zaman görsünler bakalım.
Bu yürek nasıl çiçeklenecek.
Umut dolu, olsa da biraz ürkek,
Sevgiyle saracaktır dünyayı çekinerek.
Gökyüzüne sen yine mutluluk yolla.
Bahar gelsin, umut yürüsün damarlarında.
Isıtsın güneş tenini, dalların nasıl büyüyecek.
Şimdi gülenler baksınlar bakalım
Bu yürek nasıl şenlenecek….
8 ocak 2007
Perinur OlgunKayıt Tarihi : 22.6.2007 06:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!