Ağacım Şiiri - Cemil Aytekin

Dünya kurulalı size yoldaşım
Dile gelip soran sözüm ağacım
Bilseniz değerim’ dostum kardeşim
Huzurla dolduran güzüm ağacım

Ulu adam selam durdu tek bana
Gölge verdim meyve verdim ben ona
Ankara’yı teslim etmem yabana
Diren iğdem diren dizim ağacım

Tebelli ağacıyım fakir anası
Yerim orda Afrika’nın ortası
Kucağımda aç çocuklar nefesi
Çıyanları gören gözüm ağacım

Sanatkarım uyumludur düzenim
Görülmedi başı bozuk gezenim
Hayranıyım böyle şiir yazanın
Kardeşliği ören sazım ağacım

Yeri gelir tek başıma özgürüm
Yeri gelir dağ başına yürürüm
Yeri gelir yükselirim dururum
Uygarlığı kuran özüm ağacım

İnsanlığın dostu koca çınarlar
Vefalılar bizi elbet anarlar
Altın taç olup da başa konarlar
Güce karşı duran töz’üm ağacım

Cennetin direği tuba ağaçtır
Irgata yolcuya baba ağaçtır
Bereket dolduran yaba ağaçtır
Kimsesize yaren kızım ağacım

Canlılara daim hayat verdik biz
Bazen yoldaş bazen evlat olduk biz
İnanın Cemil’e murat olduk biz
Kolu göğe süren uz’um ağacım
Ruhu tene giren gizim ağacım