Ağacdan alınan ibret Şiiri - Yakup Şimşek

yalnız sandığım bır anda
seyre daldım görebıleceğim alemi
gök yüzndeki yıldızları
bir ahenk içinde durmakda
ve rüzgarlar aynı ahenk içinde
esmekde

ya agaclar adete dans edıyor rüzgarlarla
dallarindaki yaprakalar
mırıldanıyor sanki
evet evet düşerken bile dalından
ALLAH (cc) DEYİŞİ
saçlarim diken diken oldu bir an
sanki ilkez duyuyordum kelamullahı
o sade ama anlamı yuce olan
ALLAH (cc) SESİNİ
evet evet sanki ilk kez duymakdayım
oysa her gün dilimde olan
soylediğim kelam ilkez böle değişik gelmisdi
sanki yer gök dinlıyordu ALLAH (cc) demesini
oysa bır agac yerı geldiğinde yananacak
yada topraga karısıp yok olacak ağac
ALLAH (cc) DEMESİNİ ALEM DİNLEYCEK KADAR ULU

oya ben insan sınıfında olan ben
yada da öyle bıldığim nefsımın esiri olan ben
yeryüzünü emrimize alan ben
hergün demekdeyim ALLAH (cc)
hasan huseyın mehmet der gibi
demem

vah bana yazık bana
bir ağac kadar diyemiyorsam
nankörlüğün en buyuğu bende
yaratandan uzak yaratanı bilmeden
yasamak....
bir ağaç kadar olamadım
bir ot kadar yaratanı bilemedim