Çok sevmişti yaprak ağacı
Ananın sinesine sığınır gibi
Sımsıkı tutunmuştu ağacın dalına
Ağaçta yaprağı sevmişti
Onun sayesinde nefes alıp nefes vermişti
Ama yaman esti hazan rüzgarı
Yaprağı anasından ayırdı
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta