Bir gün ağaçtan sararmış bir yaprak. Ağacın dibine düşer.
Ağaç eğilip ona sorar:
- Tekrar su içmeye, eskisi gibi yeşil elbiseler giyip, dönecek misin avucuma?
Gövdemdeki bıraktığın yuvana.
- Hayır der yaprak boyun bükerek.
Vaad edilen gün gelip çatmıştır.
Dönmek istesem de dönemem artık.
Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Devamını Oku
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
