Bir gün ağaçtan sararmış bir yaprak. Ağacın dibine düşer.
Ağaç eğilip ona sorar:
- Tekrar su içmeye, eskisi gibi yeşil elbiseler giyip, dönecek misin avucuma?
Gövdemdeki bıraktığın yuvana.
- Hayır der yaprak boyun bükerek.
Vaad edilen gün gelip çatmıştır.
Dönmek istesem de dönemem artık.
Rüzgarlarla yönleneceğim,
Daha da sararıp solup savurlacağım
Topraklar üstümü örtecek
Vücudum ise toprağa karışacak.
Yeryüzünde yok olup izim bile kalmayacak.
Kimse de yokluğumu hissetmeyecek
Görmek istedikleri diğer yeşil yapraklar varken.
Ama unutma, yeryüzü canlıların ebedi yurdu değil,
Bu fani dünyada
Bugün benim sıramdı, yarın diğer yaprakların,
Bir gün de sıra sana gelecek
Ayaktan düşüp sönecek kocaman gölgen
Kayıt Tarihi : 1.7.2016 16:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emir Kerküklü](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/07/01/agac-ve-yaprak-3.jpg)
Yarın diğer yaprakların,
Bir gün de sıra sana gelecek.
MUHTEŞEM... kıssadan hisse, ders almasını bilene. Çok hoş bir didaktik şiirdi serbest türde. Kutladım içtenlikle Emir... Nicelerine...Esenlikle...
TÜM YORUMLAR (4)