Ağaç ve Sarmaşık Şiiri - Aydın Yüksel

AĞAÇ ve SARMAŞIK
(Sürrealist denemeler)

Senden bir şarkı doladım dilime
Zaman adında sabahlıyor beni
Her köşeye bir ağaç dikiyorum kendimi
Sen gövdeme sarmaşık.
Gök mavisi düşler kuruyorum saçlarına
İkincil karanlığımda yaşıyorum seni
Çam sakızı çoban armağanı gülüşlerini.

Aşk kazanında sevda buğusu oluyorum birden
Hüküm giymiş kaçak hislerden…
Yasak masallar pişiyor ateşimde
Sana bitmez bir temaşa düşler
Benim siyah beyaz rüzgarlar geçiyor üzerimden
Üç kurşunla vuruyorum iyi niyetimi
Bütün renkleri yasaklayıp içime
Her geceyi ceza kesiyorum kendime.

Sonra köhne bir şehre giriyorum gözlerim kapalı
Cenk meydanından geçiyorum yüreğimle el ele
Her sokağın sonunda bir zindan
Saçlarınla uzuyor sanki zaman.
Göğsünde saplı bir kılıç,
Bir şair düşüyor yere birden;
Avucunda sahipsiz şiirler
Kan damlıyor harflerinden.
En zor sorular geçiyor mısralarına basarak
Bense kalemimden kaçıyorum,
Bütün şairliğimi asarak.

Sonra masal oluyor her şey
Her gün biraz daha eskiyor hikayemiz
Biraz daha gizemli…
Sarılıyoruz istemeden
İçimizde o korku
Biraz daha güneşe doğru
Biraz daha uzuyoruz sanki.
Ben ağaç,
Sen sarmaşık gibi.

Aydın YÜKSEL-ANKARA
03.04.2016-Pazar-05.10