Ağaç ve İnsan Şiiri - Ahmet Yumuşak

İnsan bir ağaç gibidir
Tohum gibi ekilir toprağa
Yeşerir filiz verir
Sevdiğiyle evlenir dallanır
Anne-baba olur
Çocuklarına gölge gibi
Kollarıyla bürünür yaprağa…
Ağaç dikine büyür serpilir
Gölgesiyle hizmet verir yorgunlara
Meyvesiyle eğilir insanlık için
İnsan bir çıkar uğruna
Bin kere eğilir
Üretir hep kendi için…
Ağaç ve insan şahit olur
Yaşadıkça aşklara ihanetlere
Bazen de işlenmiş cinayetlere,
Bir asrın tanığıdır onlar
Ağaç dallarıyla kurur
Düşer toprağın üstüne,
İnsan ölür sırlarıyla
Gömülür toprağın altına,
Altı üstü bir dünyanın
Canlılar sırlarıyla gelir gider
Ağaç ve insan yaşarken
Birbirini seyreder,
Birinin dalında
Birinin yanındadır meyveler