Göklere kucak açsın dallarım.
Kollarımda hamaklar sallarım.
Kimi zaman yeller içinde yalnızım
Sere serpe güzün saçlarımı dökmüşüm
Nice aşıkların altımda ayrıldıklarını görmüşüm
Mekanları değil belki ama
Aynı açıdan zamanı görmüşüm.
Altı yüz senelik bir ağaç olmayı dilerdim
Varsa meyvelerimle kızıl kuşları beslerdim
Çok çok derinlerden gövdemdeki minik kuşla
Seslenirdim, rüzgar sanarlardı telaşla.
Bir ağaç olmak isterdim, zamana bakan
Güzel döngülere girmek, zamanla akan
Güzeller görürdüm yürekler yakan.
Kısacası uzun bir ağaç olmak isterdim
İçimde boş sayfalarla dolu, bir güz mevsimi
Eşlik edeceğini bilmeden, gövdemin yapraklara...
Kayıt Tarihi : 21.2.2025 21:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okul bahçesinin köşesindeki ağaca teşekkürlerimi sunuyorum :)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!