Ağaç Kökü Şiiri - Hakan Karaduman

AĞAÇ KÖKÜ

Çığlıklar yükselip ağaçlardan, bağırırlar; ağam su nerede?

Ayağımız kolumuz dalımız toprağa gömülü, tulumbada su var

Canım susuzluğun yangısında, bir kalk ayağa ağa, bir su ver bize!

….

Ateşten koltuktan kalkarken ağaçların ağası, destur, etin suyunu

dökecekken,

Duy bizi ağam diye bağırırdı ağaçlar meyveler!

İsmail…

Başı içindeki hapislikten sonsuzluktan beri,

Beyni hep doluydu:

Karıncaların üzerine işemekten sakındı, düşündü

Hangi caminin avlusunda bulduydu teyzem beni?

Derin bir nefes, ciğerlerimin azıcığı doldu.

….

Canım anam,

Susuzluğumun çeşmesi,

Canım teyzem,

Sohbetlerimin sırdaşı cengaveri!

Sen gittin ya,

O yanan koltukta

Bir gün

Yanıp kül almaktı niyetim

Kimseler bilmezdi içimi,

Ben bilirdim insanların içini

Başıma toplardım tüm garipleri,

Bir de

Buzzz gibi biraları….

….

susuz ağaçlara baktım etimin suyunu sıkarken

güneş yakıcı, nefret dolu toprak nazlı, isteksiz

oğlumla aynı cehennemde piştik, karardık,

tertemiz emeğimiz un beyazıydı.

…

Etimin suyunu toprak çekti, emildim

Bir can borcum var diye düşündüm

Kime ki?

Birden oğlum yanı başımda,

Etimin suyu çekildi, dondum kaldım…

Düşündüm, düşündüm

Ulan İsmail dedim, kim çeker senin kahrını

Kimler çekti yılların benden gelen kahırlarımı?

Durdum,

İlk kez içimdeki araba durdu, düşündüm-

Harika ailem

Beni asla terk etmediler

Ey yüce Allah’ım, neden çok sevdin beni?

Gidecekken, uçuruma düşecekken, neden tuttun kolumdan?

…

Allah serdi çulu yere, otur hele dedi

özü sözünü, pisliğini, içkisini, küfrünü,

kavganı gördüm, inatçılığını,

haksızlıklara karşı sarhoş bedeninle

siper olduğunu gördüm.

…

Bir traktörle birahaneden dönerken,

Düzen köpekleri saldırdığında hepsini ısırdın

Hepsi

Gece boyunca seni ısırdılar, havlayarak

Umurumda bile olmadı.

Yoruldular, biri genç biri bir iki tekme daha salladı

Karanlık hücrede,

Traktörünü düşünüyordun,

Kim sürecek traktörümü?

Ne vitesini bilirler ne topraktaki gücünü

Hangi bilmem kolları devlet gücü, hayatında

Acaba,

Traktör sürdü mü?

Acılarım, bana savrulan tekmeler değildi içimi acıtan?

….

Ben güçlüyüm, biliyorum,

Çünkü,

En değerlisi

Hayatımın,

Sohbet arkadaşım anamdan sonra,

Ailem

Asla beni terk etmedi

Hakan KARADUMAN

27,10,23