Ağaç Kardeş Şiiri - Serhat Sümer

Kucağını aç bana
Bu akşam çok yoruldum

Yıldızları sayardım geceleri
Kalbimi kanatmadan çok önceleri
Yeşil incir taneleri arasından
Her yanımı saran bu kalp ağrısından
Ciğerimde kanayan aşk yarasından
Çok yoruldum bu akşam…

Birde baktım ki yapayalnız kalmışım
Geceler kararmadan,
Ben sararmış solmuşum.
Birde baktım ki
Tüm kalplerde unutulmuşum
Saklanırken kış gecelerinin soğuğundan
Güneş altında buz tutmuşum

Kucağını aç bana
Sığınacak yerim yok
Yıllar geçmiş üzerinden
Tutunacak dalım yok.
Yok aklımda dosttan bir resim
Avucumda bir damla su
Sol yanımda sıcak bir sızı
Dünyalar dolusu bir ömür yalnızlığı…
Başka sermayem yok.

Ateşi bilmiyor kordan başkası
Yüzüme gülmüyor senden başkası
Elim kolum bağlanmış
Yakmıyor canımı güzden başkası

Bir ömür, yolunda heba oldu gitti
Gönül, yar gönlünden vefa umdu gitti
Gerçek sandığım nice sevdalar
Kalmadı elimde bak yalan oldu gitti

Kucağını aç bana
Uzat bir dalını
Bir garip kumru oldum
Dost eyledim yolunu
Can dediklerim hep çekip gitti
Bari sen bükme boynumu

Vakit nihayete ererken
Beden geldiği yere dönerken
Yalan içinde yüzenler
Kendi yolunu seçerken
Kucağını aç bana
Uzat bir dalını
Artık zaman doldu
Helal et hakkını.
4 May. 05