ağaçlar,
ÜŞÜDÜKÇE...
insanlar,
TERLEDİKÇE...
soyunuyordu..!
giyinmek için;
ağaçlar,
BAHARLARI...
insanlar,
SABAHLARI...
bekliyordu...!
doğayı;
ağaçlar,
KORUYOR...
insanlar,
YIKIYORDU...
ağaçlar,
EKİLEREK...
insanlar,
EĞİTİLEREK...
doğaya yakışıyordu..!
Fikret Turhan-Yalova,
02.12.2013
Kayıt Tarihi : 2.12.2013 09:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)