Ben bir küçük fidan idim.
Orman oldum yeşerdim.
Hiç yalnızlık çekmedim ki.
Mevsimlerde yaşar idim.
Dağ demedim taş demedim.
Yaz demedim kış demedim.
Hiç yakamdan düş demedim.
Mutlu mesut yaşar idim.
Sevgi ile ilmek ilmek beslendim.
Rüzgar ile usul usul seslendim.
Gölge oldum insanlara güç verdim.
Varlığıma şükrederek eser idim.
Sakın ha kesmesinler dalımı.
Ben da canım,acıtmayın canımı.
Çekmeyin ha doğanın intikamını.
İnsanlara yoldaş olup yaşar idim.
Ağaç deyip geçme,değerini unutma.
Fidan görünce sakın onu kurutma.
Ağacı sevin,dikin örnek olun ulusa.
Doğa ile bütün olup yaşar idim..
__________Yazan:Osman ACAR (02.09.2020)
Osman Acar 3Kayıt Tarihi : 16.12.2020 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!