Ağaç Gölgesinde Dur Şiiri - Ozan Efe

ağaç gölgesinde dur
yanar eteğinden kül
hıncın dolası kudur
yelde alevlenen gül

çıksa yolum yoluna
sıksa kolum koluna
aksa çulum çuluna
çizgilerinden sökül

çınlatır kırık ezgin
dinletir öte sezgin
bıkkınlığına bezgin
deli gönlüme dökül

güneşi yok göksüzü
büyümemiş köksüzü
yellerinden öksüzü
al gülüşüne kakül

ozan efem savuşmaz
dağı dağa kavuşmaz
serçelerin kovuşmaz
yönüme sapmaz çekül

180212denizli