Ağaç Ev Şiiri - Şerife Çoban

Keşke bir ağaç evim olsa;
Upuzun bir ağacın en tepesinde.
Bulutlara kadar uzansam,
Gökyüzünden her yeri görebilsem.

Uçaklara el sallasam,
Kuşlarla konuşsam,
Yıldızları, ayı selamlasam,
Gezegenlere ulaşsam.

Dünyadaki bütün çocukları görebilsem,
Bir Afrikalı çocuğun gözyaşını silebilsem.
İglodaki bir eskimo çocuğunu giydirsem,
Bütün çocukları sevindirsem.

Mutsuz çocukların tümünü toplasam,
Onları ağaç evimde misafir etsem.
Kuş sütüyle beslesem;
Acılarını dindirebilsem.

Bütün çocuklar tehlikelerden korunsa,
Hayatları neşe, huzur, sağlık, umutla dolsa,
Yarınlar onlar için çok güzel olsa,
Keşke bir ağaç evim olsa!