Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Ağaç, sen olmasan nerde bulur canlar nefes....
Kutluyorum, saygılar
Çok hoş bir şiirdi yüreğinize sağlık.
tebrikler şair
Sayın Remzi Timar,
Off! bu nasıl bir muhteşem ağaç!
Ülkemin hangi güzel beldesinde?
Vuruldum...
Şiir de ağaca yakışmış.
gölgede dinlenen koyun demişsiniz ya, kocaman bir tarlamız vardı,onun ortasında da bir ahlat ağacı...onun dibinde konakladığımız günler geldi aklıma şimdi ve dedim ki'kardeşlerimle ben koyun sürüsü mü olduk şimdi':)))))
tabii olmadık ama,bu işin ironisiydi...fakat biraz da 'koyun sürüsü' olan bir toplumun ufacık bir örneği:))))))
şiir güzeldi,kırsal yaşamın gönüle yansıyan resmi...ben 'tırtır' sözcüğünü 'tırtıl' olarak okudum ki,hangisi doğrudur bilemem....sizin oralarda belki de 'tırtıl'a 'tırtır' diyorlardır,bunu da bilemem...
kutluyorum,saygılarımla.....
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta