Ağaç… Şiiri - Yorumlar

Sevgili Haluk Bey
SU GİBİ Şiir Grubumuz 25.07.2005 tarihinde kuruldu...
katkılarınız ve desteklerinizle bugünlere kadar geldi...
tartışmalar oldu, acılar paylaşıldı ve mutluluklar çoğaldı...
ve edebi adımlarımız güçlendi...

31.01.2008 tarihinde kapanacak olan grubumuzu önemsediğiniz,
çalışmalarımıza eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim...

edebiyat adına, şiir adına daim başarılar dilerim...
Merâl Özcan

o ağaç ki gövdesinde saklı acıların izi tebrikler dost

doğa sevgisi...
harikaydı can...

kalemin ve incilerin daim olsun.selam ve dua.

cevremize önem vermemiz gerektigini hatirlatiyor siiriniz...

Değerli hemşehrimin memleket ve doğa duyarlısı harika ağaç şiirini büyük bir keyifle okudum.Öncelikle bu güzel yüreği yürekten kutlamak istiyorum.Konuyla örtüşen ve sayfamda mevcut birçok ağaç şiiri arasından Ereğli' de,Batıalagöz mahallesindeki evimizin önünde bir zamanlar anıt gibi duran dut ağacımızın şiirini sayfanıza özürlerimle birlikte astım.Umarım bana gücenmezsiniz.Sonsuz selam ve saygılar.

Dut Ağacı

Bir dut ağacımız vardı,evimizin önünde
Ne umutlarla dikilmiş, benim doğum günümde..

İki katlı evimizin tam önünü süslerdi
Azgın rüzgarlara karşı kendini göğüslerdi.
Boyu boyundaydı evin,gövdesi ve dalları
Topraktaydı ayakları,havadaydı kolları.
Sihirli fasulye gibi ne çabuk uzuyordu
Ben dibinde kaldım dutun,o gökte geziyordu.
Dutu bahçeye sığmazdı,sokaklara taşardı
O mücessem dut ağacı insan gibi yaşardı.
Gözlerinden yaşlar döker çocuk gibi ağlardı
Dökülürken yaprakları ciğerimi dağlardı.
Rüzgarlar eğdikçe onu inim inim inlerdi
Bir türkü yakardım ona,söylerdim hep dinlerdi;

Dut ağacı, dut ağacı
Ağlıyorsun bu ne acı?
Gölgende hep ana,bacı
Bir ömür yatmadı mı? ..

Ne ulu bir ağaçtı o,avlumuza çakılmış
Sulanmış,çapalanmış,çocuk gibi bakılmış.
Almış ta başını gitmiş sanki göğe değecek
Mümkün mü rüzgardan gayrı dallarını eğecek! ..
Kırıldı mı bir tek dalı,kırılır elim kolum
Mutlaka su verirdim ne zaman düşse yolum
Uzanır yapraklarıyla sıvazlardı yüzümü
Tıpkı insana benzerdi yaşartırdı gözümü.
Ne vefakar bir ağaçtı, ana gibi yar gibi
Rüzgarla vurdukça cama,bir mekan arar gibi.
Rüzgarlar eğdikçe onu inim inim inlerdi
Bir türkü yakardım ona,söylerdim hep dinlerdi;

Dut ağacı, dut ağacı
İnliyorsun bu ne acı?
Meyveni hep ana,bacı
Yiyip te tatmadı mı?

Yarım asırdır ayakta yorulmadan duruyor
Arada bir çırpınarak duvarlara vuruyor..
Soğuklar çok donduruyor,sıcaklar kavuruyor
Sonbaharın rüzgarları, yaprağın savuruyor.
Ne kıştan korkusu onun,ne sıcaklardan bizar
Oldukça dut dökülüyor yerlere azar azar..
Uzun yıllar çoluk çocuk, doyurdu bizi duta
Konu,komşu,gelen geçen,hırsıza ve hayduta...
İkram etti kıskanmadan şıralı dutlarını
Ünü aşmıştı artık evin hudutlarını.
Ele baktı,güne baktı,yorulmadı bıkmadı
İhmalden başkası onun gövdesini yıkmadı.
Oydular da bedenini,duttan yaptılar bir ut
Köklerinden fışkıranlar yeni dutlara umut...
Oyulurken geniş beli,inim inim inlerdi
Bir türkü yakardım ona,söylerdim hep dinlerdi;

Dut ağacı, dut ağacı
İnliyorsun bu ne acı?
Meyveni hep ana bacı
Pazarda satmadı mı?

Filiz verdi,yaprak verdi,gölge verdi,dut verdi
Vefakar bir ana gibi hep vermeyi severdi..
Şimdi mutlumudur bilmem,elden ele geziyor
Dokundukça mızrap ile sineleri eziyor...

Antalya-2002

Halil Şakir Taşçıoğlu

ağaç dikme sünnet...ağaç nefesimiz, yağmurumuz..çok gü[el olmuş efendim tebrikler...Safet Kuramaz

Birazcık sevseniz
Sevdiğinizi söyleseniz var ya
Size
Yapraklarımla yatak
Dallarımla yakacak
Bedenimle kitap olurum
Toprağa sakladığım tohumlarla
Yeniden olurum aynısından
Üstelik ben var ya ben
Sizler için
Milyonlarca ben olurum
Sadece o sevdiğiniz yariniz gibi
Ya da onun yarısı kadar
Beni sevin yeter
Hani bazen de
Sevdiğinizle buluştuğunuz
O ağacın altı bile olurum
.. gönlünüze sağlık üstadım... leziz bir şiir olmuş...

tebrikler, kaleminize sağlık

ağaç...
ne kadar çok anlamı varmış hayatımızda...bize yaşam katan su ve yağmuru getirmesi dışında...maneviyatımıza da ne kadar katkıları var...

güzel şiir Haluk Bey...kutlarım...selam