Yapraklarını yere sermiş, boynunu bükmüştü.
Kim bilir ne poyrazlar, ne kasırgalar görmüştü.
Gözyaşını, toprağına dökmüştü de,
Dibinden filizlerini bile büyütmüştü.
Geçmemişti dalından, yaprağından
Ne de tekrar vereceği meyvasından,
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Devamını Oku
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Şiirinizdeki ağacı ben
yıllarca çile çeken insan olarak algıladım...
Hayatta insanların çile çekmemesi,
yapraklarının hep yeşil kalması
dileklerimle diyeceğim ama
ne yazık ki hayat çürütüyor bedenleri zamanla..
Sizin yapraklarınız hep yeşil kalsın...
Saygılarımla...
Orhan ÇAPAN
Gövdesini böcekler sarıp sarmalamıştı,
Yaprakları gitgide sararmıştı
Daha baharada çok vardı
Ama yılmadı yılmayacaktı
Hasretle gelen kışın ardından
Umutla ilkbaharı karşılayacaktı,,
Zübeyde çok güzel olmuş,evet içinde çok anlam barındırıyor,,epey aradan sonra çok güzel bir şiirle geldin,,eline ve yüreğine sağlık,,Allah senin yolunu ve bahtını açık etsin,,
umutka ilkbaharı karşılayacaktı...
mükemmel bir hayat ve özveri öyküsü...
yüreğiniz ve kaleminiz daim olsun....
Başarabilmek ayakta durmayı taaki son fırtınaya kadar...Tebrikler...Şiirinize bir şiirimle eşlik edersem sizi incitirmiyim...Farklı zamanlarda aynı şeyleri yazmışız...
...
K£şk£........
Bir gün bir yer de
Bir fidan uzanacak yeryüzüne
Salarken köklerini korkusuzca toprağa
Sımsıkı kucaklayacak kopmamacasına
Her bir yaprağında bir umut yeşertecek
Rüzgarlar esip
Mevsimler döndükçe
Yeşerecek,
Sararacak,
Kopup savrulacak
Sonra yine bahar geldiğinde
Minicik bir umutla dalında açacak yapraklar.
Türküler söylenecek,
Şarkılar dinlenecek,
Gölgesinde ne sevgiler,ne güzellikler barındıracak.
Bazen
Taşlanacak meyveleri için
Ah demeyecek nasılsa duyan olmaz.
Her yağmur yağışında damlalar akacak yapraklarından
Bazen hüzün,
Bazen sevinç...
Pırıl pırıl parlayacak doğan günle,
Karanlıklara gömülecek gecelerle.
Kuşlar yuva yapacak dallarının arasına
Saracağını koruyacağını bilip
Zamanı gelince uçmak üzere...
Bekleyecek göç mevsimini
Gelirlermi ki? diye tekrar.
Konup dallarına yuva yapmasa da,
Geçerken şöyle bir uğrasalar
Yavrularını bıraksalar hiç olmazsa...
Bahardı umuttu,
Hazandı hüzündü
Derken...
Yavaş yavaş kuruyacak dalları,
Azalacak yeşeren yaprakları birer birer
Beklemekten yorulduğunda
O beklenen olacak
Belki bir çatırtıyla
Belki sessizce
Belki kendiliğinden
Belki bir bahane ile
Silinecek yeryüzünden sessizce
Ve bir gün
Burdaydı
Vardı denecek
Anılarda kalan bir resimde
Ne güzeldi ona sığınmak...
Keşke......
h.y.r.y__12.2006/Gemlik
Bir Gün Muhakkak-*
ayakta kalabilmek her borana rağmen her darbeye rağmen... bu bizden başlayıp topluma kadar hep böyle olmalı ...yüreğine sağlık...sevgilerimle
Gövdesini böcekler sarıp sarmalamıştı.
Yaprakları da git gide sararmıştı.
Daha bahara da çok vardı,
Ama yılmadı,yılmayacaktı.
Hasretle gelen kışın ardından
Umutla, ilk baharı karşılayacaktı.Güzel bir çalışma kutlarım sizi
Haklısınız. Çoğu zaman ulu bir çınarla veya büyük bir ağaçla, değerli bir insan, toplumlar, devletler, medeniyetler tasavvur edilebilir. Çalışmanız çok güzeldi. Tebrikler.
çok güzeldi...saygılar
Bu şiir ile ilgili 28 tane yorum bulunmakta