Soluk bir gökyüzünün altında, Bir ağaç duruyor, tek başına. Ölü yapraklar dallarından düşüyor, Soğuk rüzgâr onu sarsıyor. Ağaç, yalnızlığın simgesidir bu ıssız manzarada. Kökleri toprağa sıkıca bağlı, ama ruhu özgür değil ne kadar uğraşsada.
Sen: Çamlı dağlardan ağaran şafak...
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...
Devamını Oku
Sen: Duru göllerin nilüferisin.
Sen: Engin ovada sararan başak...
Sen: Umut kaynağı, alın terisin.
Sen: Gökte yıldızsın, uykularda düş...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta