Ağaç Şiiri - Adnan Ferit

Dallarımı kırdınız ses etmedim
Çocuktunuz sonuçta,
Çakılarla oydunuz göğsümü ses etmedim,
Biliyordum ki,
Gençtiniz, aşıktınız,deli doluydunuz
Aklınız da bir karış havada.
Baltalarla saldırdınız gıkım çıkmadı,
Tek duam köküm kalsındı.

Oysa ben sığınak oldum kimi zaman
Gölge oldum korudum,
Yastık oldum uyuttum,
Omuz verdim gözyaşlarınıza
İçtim yudum yudum.
Söylesenize ne zaman size karşı durdum.

Susmayın Allah aşkına konuşun
Nedir yetemediğim bileyim,
Nedeni nedir bu çektiklerimin,
Amacı nedir beni böylesine yok etme isteğinizin.
Ah canlarım! durun bir dakika
Bensiz dünyayı düşleyin
Hala içiniz rahatsa ben göğüs gererim siz devam edin..

Ama dedim ya,ayırın bir dakikanızı
düşünün tek bir ağacın olmadığı dünyayı..