tükenmiş bir umut kadar ölü,
seven iki tenin ayrılığı kadar kuru,
yalın bir odundan başka nedir ki,
tomurcuk derdinde olmayan ağacın ruhu…
filizlensin şimdi yer ve gök!
ilk baharda, kar taneleri gibi,
yağdırsın üstümüze çiçeklerini
yürürken elele bu cennet bahçesinde…
2002 İzmir
Tunç Taşbaş 1Kayıt Tarihi : 18.7.2003 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!