Bir Şubat gecesi üşüyor kalplerimiz
Sensiz kalmanın acısı tarifsiz
İnsanlığın ağabeyi gurebanın babası
Ecel aldı seni bizden soğuk şubat akşamı
Cömerttin herkese sorgusuz sualsiz
Fakirler garipler dualar ederdi şüphesiz
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta