Bir Şubat gecesi üşüyor kalplerimiz
Sensiz kalmanın acısı tarifsiz
İnsanlığın ağabeyi gurebanın babası
Ecel aldı seni bizden soğuk şubat akşamı
Cömerttin herkese sorgusuz sualsiz
Fakirler garipler dualar ederdi şüphesiz
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta