Çocuktuk daha bir umut peşinde
Yıllar nasılda geçti şehir şehir içinde
Beş erkek kardeştik paklık kalbimizde
Yayla gönlümüzde çeltik oynarken,gülümseyişler nerede
En küçük bendim en uzakta yine ben
Bir tuhaflık sarar benliğimi nedir neden.
Gözlerim dalar gider konvoy konvoy beklenen.
Sınır taşları yosun tuttu neydi esirgenen.
Dönen çarklar mı alıp bizi götüren mağmalara
Duvarlarmı çevrildi dünyamıza,ellerimiz mi kötürüm
Alışkanlıkmı bilmem hep düştük sağanaklara
Yıllardır ağabey,dalgalarla dövünürüm ölürüm.
Kayıt Tarihi : 4.4.2011 17:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!