Ağabey Şiiri - Hüseyin Bacanak

Ağabey sen bu diyardan gittin gideli,
Viran oldu hanemiz, yerin bomboş.
Çok severdin mavi renkli her şeyi,
Soldu mavilikler, hayaller bomboş.

Unuturuz sandık, ama nafile,
Yıllardır özlemin giderek arttı.
Annem, babam her gün yollara baktı.
Beklenen yollar, ufuklar bomboş.

Ne içki ne sigara hiç kullanmazdın,
Kokusunu dahi sevmez uzak dururdun,
Bu kadar acele gitmeye neyidi derdin,
Sen gittin ya ağabey hanemiz bomboş.

Aklıma gelince zor yutkunurum,
İki damla düşer yere göz yaşım,
Boşluğa kitlenir boş bakışlarım,
Gözlerde yaş kalmadı, pınarlar bomboş.

Çok yiğittin, sana iş dayanmazdı,
Pehlivanlar karşına çıkamazlardı,
Gören maşallah der yine bakardı,
Şimdi düğünler, meydanlar bomboş.

Ne diyelim, Mevlam vermiş kararı,
Ağlayıp sızlanmanın var mı yararı,
Okurum ruhuna duaları, fatihaları,
Mekanın cennet olsun canım ağabey.