Ağa Gönlüm Şiiri - Yahya Koza

Ağa Gönlüm
Baykuş konar dallarına düşmüş dara
Çok benziyor hoban olan bağa gönlüm
Yar saçları dönüşmüştür çelik tora
Gazel döker pek benzemez sağa gönlüm

Çırpınıyor kozasından çıkmak ister
İlmek ilmek dönüşüyor ağa gönlüm
Felek duymuş ol fendini kurmak ister
Ferhat gibi kendin vurur dağa gönlüm

Lokman aciz bulamıyor derde çare
Umman arar kendin atıp boğa gönlüm
Buharlaşır bulut olmuş pare pare
Yağmur deyi yar bağrına yağa gönlüm

Bedenimi yar yoluna serer dürer
Alem acır destan olmuş çağ a gönlüm
Bir güzele boyun eğmiş belim kırar
Turap olmuş vah beni hey ağa gönlüm

Yahya Koza