Ruhumun,içinde söndüğü sensin
Ar yüzü karyüzü yaryüzüm sensin
Ruhumun içinde semah döndüğü
Elimi açtıran gökyüzüm sensin..
Huzurun kutluğun sensin sebebi
Seni düşündükçe yükselir debi
Kalmamış dünyanın ar-ı edebi
Ölümlü barınak yeryüzüm sensin.
Ruhumun uktesi seninle dolu
Sevgiyle bulmuşum varılan yolu
Kırılsın arayı bozanın kolu
Ellere kör bakan aryüzüm sensin.
Mevla dön dedi de döndü Mevlana
Sezaide sana döndü Mevlana
Bir Gönülde yandı söndü Mevlana
Mahşerde garibim ağyüzüm sensin.
Kayıt Tarihi : 10.1.2020 10:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!