Ah Teslimiyet - Garib Çoban

Âh Teslimiyet - Garib Çoban

Hüsranla gönlüm inler, kederden mi, neden bilmem?..
Damlalar, damla damla içimde, unuttun beni zalim.
Bir teselli beklerim, senden gelecek bir selamdan.
Mehtaba bürünürken gece, avuçlarının sıcaklığı var hala Ankara sokaklarında.
Yalnız seni sevdim seni, dil harabı aşkımla.
Bin yıldan uzun bir gecenin bestesi bu aşkla, gönlüne en güzel sözü söyleyen kimdi?..

Hayal içinde sensiz akıp geçti ömür.
Bir dert gibi aşkı seninle tattı bu garib gönül.
İçimdeki özlemleri uyutamasamda, varsın gönül aşkınla harap olsun.
Saçım, sakalım ağarsalar, anladımki sana olan sevgimden daha dolmamış çilem.
Hatırlar mısın beni bir zamanlar ne severdim seni.
Beklemekle vakit tükenir mi gönül.
Bin yıldan uzun bir gecenin bestesi bu aşkla, gönlüne en güzel sözü söyleyen kimdi?..

Hala gönül penceremin en güzel çiçeğisin.
Anlamadığın sevgimle gönlünün arasına kim perde çekti.
Bu gönlü öldüren elbette diriltecek.
Her gönlün miracında temaşa ettiği hakikatten çağıran bir ses vardır.
Gönlüne gönlünü vaat etmeyenler çok merhametsizdir.
Nankörler her zaman kırıp geçiren fırtına gibidir.
Temiz ve helal bir sevginin önderi aşktır.
Bin yıldan uzun bir gecenin bestesi bu aşkla, gönlüne en güzel sözü söyleyen kimdi?..

Her şey ve hiç bir şey arasındaki görünmezlikler bizi bekliyor.
Her yağmur tanesinde durup durup zamanı yok sayıyorum.
Akan nehire b/aktığımda zaman zaman seni.
G/özlerinde s/aklanan o sevgi parçan ne kadar hassas.
Ve o dudaklardan ne tatlı bir melodi çıkıyor duada.
Bin yıldan uzun bir gecenin bestesi bu aşkla, gönlüne en güzel sözü söyleyen kimdi?..

Ben sessiz bir hikayeyim, çıkrıkçılar yokuşunu adımlarken.
Ve sen gurur duyduğunu iddia eden bir okuyucusun.
Belki de ne kadar şiir olduğunun farkında değilsin gönlümde.
Bin bir renk giyiyorum geceleri çoban yıldızından.
Ama sen şiirsin yazamadığım.
Bin yıldan uzun bir gecenin bestesi bu aşkla, gönlüne en güzel sözü söyleyen kimdi?..

Yürüyeceğiz sebepsiz yere, sebepsiz sevineceğiz, güleceğiz sebepsiz, tek sebebimiz var.
Sevgide olduğumuza ve birbirimizi dualarla sevdiğimize.
Duadaki görünmez ipler en güçlü bağlardır.
Ve daha büyük bir nedenden dolayı nereye gidiyorsun?..
Modern insan kendisini hakikat seviyesine yükseltmeye çalışacağı yerde, hakikati kendi seviyesine indirmektedir.
Bin yıldan uzun bir gecenin bestesi bu aşkla, gönlüne en güzel sözü söyleyen kimdi?..

Şems vakti senin kaderinin, ezan sesi yankılanıyor.
Bir gün bana seni sorsalar ne cevap verirdim?..
Gezerken itfaiye meydanında, bit pazarındaki sergilerde ne çok ihanetler var.
Sen içimde yaşayan duada bir ruhsun diyorum, Tacettin Tekkesindeki kabirbaşında.
Yoksa bir damarın nabzı mısın?..
Diyorum ki senin gözlerinle, hayat bana ilham verdi, seyrettim ellerini tutarak Kalenin surlarından Ankara’yı.
Bin yıldan uzun bir gecenin bestesi bu aşkla, gönlüne en güzel sözü söyleyen kimdi?..

Kendi kazdığı kuyuya düşenler, Yûsuf değildir.
Ve içinden bir kalp taşar, kalenin at pazarında.
Yoksa özlediğim sokaklardaki aradığım kahvehanenin en güzel çayı gibi gelir kokun.
Antik çağlardan beri sen benimsin diyeceğim gönlümün en güzel maidesisin.
Sözün ve mananın edeplendiği tek kelimedir aşk Hacı Bayram avlusunda.
Sevginin duygusunu yaşayamayan, iletemeyen yüzlerce mesaj veriyor kalabalık suretler ulusun orta yerinde.
Bin yıldan uzun bir gecenin bestesi bu aşkla, gönlüne en güzel sözü söyleyen kimdi?..

Artık ayrılığa tahammülüm kalmadı.
Topraklar bile ayrılıktan çoraklaşır, sular sararır kokar, bulanır.
Cana can katan rüzgar, dert taşıyan veba kesilir.
Sen ruhumun her zaman ve sonsuza dek eğildiği bir şeysin.
Ateş, kül haline gelir, savrulur.
Bin yıldan uzun bir gecenin bestesi bu aşkla, gönlüne en güzel sözü söyleyen kimdi?..
(Y.ed - Dünya Bir Hiçtir Bizde Hiçleriz Albümü)