Ağ-la-mak Şiiri - Bekir Sami Ünsal

AĞ-LA-MAK

Hiç durmadan yazmak gelir içimden
Bazen,
Hüzün, ısrarlı çalıyorsa kapımı
Ve de kovamıyorsam
Bütün göz kanallarımın
Frenlerini bağlarım;
Kimselere göstermeden,
Sessizce ağlarım.

Tarif etmekten
Bizarım
Gözyaşlarımı.
Onları durdurmanın
Mümkünü yoktur bazen
Bir çığlık kopar ta içimden
Belli ki
Hatırlamışımdır
Sevinçler,
Ukdemde kalmışsa
Yarım;
O zaman
Sanki bir bulut olur
Gözlerimden yağarım!

Utanırım kendim için
Ağlamaktan sanki
Ağlayamam.
Ne zaman ki
Ağlayan birini görsem
Çaresizliğine
Dayanamam
Yetmezse gücüm ağlatan sebebe
Kendi çaresizliğimle
Ağlarım.

Bir ağlamak daha var ki;
En doğrusudur bence!
Günah akla gelince
Allah’ın
Korkusundan ağlamak!
Ve gereğini yapmak
Yani günahı tekrarlamamak!
Bunu hiç beceremez
Nefsine mağlup ahmak!