Şefkatin yazımda zorlanmadı bana karşı tavırlarının cümlesi.
-Bir imkansızlık sızı birikir arkanda bıraktığın aşk sonsuzluğunda.
-İstanbul olur içim, dışıma saklanır Rusya.
Hayatımda hiç yeri olmayan hiçbir yerin kentiyim.Kendim bile yaşamıyorum.
Biraz çokbilmişliğim turfandasındayım. Alegorik ve tropikal
Özlemler besliyorum.Tropikaldan anla ki en uzağın doğusundayım. Bir yarim adadayım şimdi.
-Ayarsız bir geçmişin ayarını ayarlıyorum saatime. Hüsranlarımı katleden gerçeğin ipini çekiyorum, ne yapsam seni seven bir ben etmiyor.
Yeni Türkçen kadar farklıydı hayat sanki.Herkesin konuştuğu Türkçe gibi değildin. Şiven benli sözcükler vardı. Bizi telaffuz edişin gerçek aşktandı.
-Belki içsel devrikti kurduğun cümlelerin.Kafiydi bana.Yeni imgelere ya da kafiyeler gerek yoktu.
-Samimiyetin son diliydin.Harflerine kadar tanıdıktın.
Türkçe bilmesem de Türkçen kadar yakındım sana.Biraz kendime yabancılığım kadar yabancıyım şimdi sana.
Sözünün eri dışında çıkarlara er öylesi aşklara yar olmamıştım.
Seni sevdiğimi uluorta yazardım bahtımın tahtasına.Talihsiz kuşlar bu yüzden konmazdı sen gülüne.Sen gülünce güller gülerdi.Şimdi dikenlerin ağlıyor. Şimdi bağrımdaki taşlar ağlıyor. Beni ağlatma okuluna göndermekle uzaklarda mutlu olamazsın.
- Evet, belki haklısın çok yürek devleti yıkmışlığım var.
Bu konuda Hülagü su dökmez
Evet isyan.
Beni kurtarmışlığını unutamam ki.İlklerinle, sonlarınla bendin, bendendin, bendimi toplayan özel bir özneydin.
Yürek kentini kurduğun projelerini acılar çizmiş olamaz. Ben üstüne sen yükselen bu aşk gökdelenini izinsiz katları yoktu.
-Şimdi hüzünlerle yıkmaya amaçlama.Son katında son bakışın tutmuş her şeyi.
-Son çığlığın göğe yapışık öyle yıkıp gidemezsin bu seni unutamayan aşk mimarını.
-Beni temelsiz aşk evlerini yaptırmaya meylittirme.
Ömrünün mimarından sabır iste.Gönlümün iç mimarı iç çocuğun olduğunu unutma.Psikolojik ,ekolojik, güdülerle bağıllarımı ezdirme.
-Az gitmişliğini gururla söyleme. İşte gidiyorum bile diyemedin.
-Kanlı yüreğinin resim sergisinden gözlerimi alamadım.
En güzel günlerimizin filmi oynadı durdu gözlerimde. Hayallerime kadar sana ulandı gerçeğim.
-Uykusu kaçmış bir vampir vamplarımı derlemeye geldi.
Ta seni sevdiğim ilk bakışın kanından emmeye başladı.
-Vah gavur, vah ırz düşmanı, vah aşkı düşmanı !
-Ben ağlıyor,ben görmüyor.
-Ben kanıyor, sen görmüyor.
Bir bilsen ne kadar sendeyim, ne kadar seni istemekteyim.
Bunun için bütün hayal kırıklarını kırk ayağın ayaklarına dolayan bahtsızlığından ve benden uzak kalışından özür dilerdin Gülhar
Kayıt Tarihi : 26.12.2011 17:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!