düzde bitmiş, küçük kederli ağaç,
uzağında ufuğun ruhu tarumar,
zülüfleri yolunmuş elleriyle açlığın
köklerinde yeşil har...
bir taş yatar dibinde çırılçıplak,
durgun gövdesiyle büyütür esrik bir gölge,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,