Afyon gecelerinden yosun tutan yalnızlığımı sokaklar paylaşsın artık.
Gökyüzü yine karamsarlığa kuşanmış bölük pörçük.
Bir ben değilim oysa, bu kentin sevda yüklü insanı.
Bir ben değilim Örnek evler deki otobüs durağında tükenen.
Yalnızlık dost olur bu kentin sokaklarında bana.
Şu evren insanlarla güzel, yaşamak seninle manalı.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta