Afyon gecelerinden yosun tutan yalnızlığımı sokaklar paylaşsın artık.
Gökyüzü yine karamsarlığa kuşanmış bölük pörçük.
Bir ben değilim oysa, bu kentin sevda yüklü insanı.
Bir ben değilim Örnek evler deki otobüs durağında tükenen.
Yalnızlık dost olur bu kentin sokaklarında bana.
Şu evren insanlarla güzel, yaşamak seninle manalı.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta