Afyon Akşamları Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Sabahlarım türkülerde
Türküler dillerde
Sana olan hasretim yüreğimde
Sevdam buram buram tüter oldu
Karçiçeğim onurum
Özlemin hançerliyor beni
Kıyasıya didişiyor benle

Sevdalım,güzelim ceylanım
Bazen ağlar gözlerim
Bazen yüreğimde hıçkırıklar
Öldüresiye boğazlıyor beni
Akıyor yüreğime

İsyan ediyor bu yürek
Acı aşkıma karasevdama
Şu öldüren yalnızlığım
Kahır ediyor bu gönül
Ahlar olsun vahlar bana
Sende yar oy sende mi bana

Ne bir mektup var
Ne bir selâm sende
Ne geldin nede sordun
Ne de hatıran var bende
Sende haber alamadım
Nasıldır şimdi halın ahvalın

Sorma sakın bari sen beni
Yıkılası ömrümde
Hep özlem hep ayrılık
Hep gurbet,hep çile var
Birde bitmeyen bu askerlik
Tüketiyor beni oy beni
Bende bir gariplik var
Sende umursamazlık

Sızılar vuruyor hep kalbime
Yastadır yasta bu kalbim
Ayrılığın süngüsüdür bendeki
Acısı saplanmış ciğerime
Şu uzun deliksiz gecelerde
Yalnızlığım ok kesiliyor bağrıma
Hüzün dolu şu garip yüreğim

Sevdalım
Yorgun yılgın bekliye dursun gözlerim
Ne bir dost ne canda bir yoldaş
Ne sorup sual eden
Ne sen
Ne gelen nede gidenim var
Zalimleşen,asileşen sevdam
Şimdi zamanımidir
Bu genç yaşta sen orda
Ben burda
Bilmem sorumlusu bu yürek mi
Dost mu yaşam mi yanlış düzen mi
Yoksa bu Afyon mu

Soğuk akşamlar,sabah olmak bilmez
İyileşmiyor yaralarım acım çok
Bu kahır bende dinmez
Acılar halen yüreğim de
Öldürüyor beni acımasızca
Hunharca hukuksuzca

Sevdam
Kardeşlerim,bacılarım
Siz heran soluğum nefesim
Ruhum ve özlemim
İşte bu hayat bende böyle
Her günümün çilesi bir başka
Yetmiyormuş gibi birde
Şu Afyon akşamlarıyla
Dövüşüyorum dişe diş
Başa baş tüm kuvvetimle
Direnmek uğruna yaşama
Anlıyormusunuz

01.08.1976
Afyon