Afşinimin İnsanları Şiiri - Mustafa Hamiş

Afşinimde yaşar insanları,
Güzeldir huyları,
Aklımdan çıkmaz sevdaları,
Afşinimin insanları.

Severim onları huzur bulurum,
Oldular benim gururum,
Yanlarında,gezer dururum,
Afşinimin insanları.

Yiğit olur köylerimin insanları,
Dağların koyakları olur yatakları,
Severim onları,
Afşinimin insanları.

Sevdalıyım kasabalarıma,
Yazdılar kendilerini gönlümün kitaplarına,
Konuştuğum ozanlarına,
Afşinimin insanları.

Olurlardı mahallemin çiçeği,
Eş dost,arkladaş severim gerçeği,
Yarınımın sevgi böceği,
Afşinimin insanları.

Başımın tacıdır gençleri,
Gönlümün tomurcağı gülleri,
Efsusun yiğitleri,
Afşinimin insanları.

Selam size atlaslar,
Ne güzel olmuş yapılar,
Dolu,dolu bucaklar,
Afşinimin insanları.