Afşinim Şiiri - Mustafa Hamiş

Bahçelerinde açar güllerin,
Temmuz ayında güzeldir güneşin,
Sana yakışır sümbüllerin,
Güllerine kurban oldugum Afşinim.

Yaylaların vardı Binboğada,
Koyunların yayılırdı koyaklarında,
Soguk suların akar pınarlarında,
Yaylalarına hayran oldugum Afşinim.

Hurman çayında uçar ördekler,
Bahçelerinde öter bülbüller,
Ayrandede de çoşar gönüller,
Akar suların hoştur Afşinim.

Ters laleler boynunu büker,
Kuşlar konmaz naz eder,
Arılar çiçeklerine küser,
Peteklerinde bal olur Afşinim.

Obalarında yarışır kır atların,
Düğünlerde gelin gider kızların,
Baydılıda su içerdi kuzuların,
Savrulur yaprakların Afşinim.

Kartallar uçar atlas dağında,
Şahinler yaşardı sivri kayalarında,
Gazellerin olurdu sonbaharda,
Navruzların olur Afşinim.

Çobanpınarından suların çoşar,
Karaardışta kuşlar uçar,
Dağlarında geyikler yaşar,
Avcılar arkasından koşar Afşinim.

Kayalarında öter keklikler,
Miski anber olur kekikler,
Bir birini sever kelebekler,
Papatyaların açar Afşinim.

Heybetlidir marabuzun kalesi,
Çobanların arkasında keçesi,
Atların sırtında olurdu heybesi,
Sürülerin yayılır Afşinim.

Mustafa gezer dağlarında,
Günlerim geçer bağlarında,
Sular çıkardı kuyularında,
Sarkaçlarla su çekerdi Afşinim.