Afşin Şiiri - Ömer Gündoğan

Kanıttır Afşin.

Maraş'ın ilçesi kuzey incisi
Doğusu Elbistan Göksun batısı
Atlas dağlarının kuzey bölgesi
Kapısı kapalı cam açılası
İçinden yol geçmez yeri dar Afşin.

Afşin-Elbistan'da termik santralı
Dünyaya bağlanır elektrik dalı
Linyit yatağımız büyük ovalı
Üretim yaparız halka faydalı
Meyvesi çok olan ilçedir Afşin.

Elbistan -yolundan soldadır yerim
Gelirseniz mutlak görün isterim
Görmeden aman ha geçmeyin derim
Şiirsel yanını tarif ederim
Efsane dillerde dolaşır Afşin.

Afşin'de yaşadı Yedi uyurlar
Dakyanoz dönemi eski sayarlar
Kuranda on sekizinci ayet derler
Keyf suresinde okuyun erler
Kuran'ın içinde çok geçer Afşin.

Dakyanus halkına baskı yapınca
Tapsınlar putlara diye kızınca
Dayanamaz gençler dağa kaçınca
Rabbim kurtar diye avuç açınca
Mağrada üç asır yatırır Afşin.

Asırlar sonra göz açtı yediler
Karnımız acıktı yemek dediler
Orada yakayı ele verdiler
Yemliha nın üzerine yeldiler
Kaybolan gencine sarılır Afşin .

Renkleri sararıp iyi solmuştu
Paraları eski geçmez olmuştu
Alimler kaybolan halkı bulmuştu
Sonra HAK'tan geldi onlara muştu
Geçmişine o an kavuşur Afşin.

Ahali meydana anında doldu
Görenlerin gözü yaşlarla doldu
Yürüdükleri doğru bir yoldu
Halk yedilere koştu mağrada buldu
Gece gündüz yatmaz şaşırır Afşin.

Mekselina Yemliha,kıtmır mernuşu
Kefeştayu, mislina'yı, mernuşu
Unutulmaz isimleri sazenüşü
Yedilerin burada uyanışı
Ölüp dirilmeye kanıttır Afşin.

Ömer seni herkes iyi sanırdı
Hayati Vasfi'nin yurduTanırdı
Aşık Yener'iyse fani han ırdı
Derdi çok ozanım dallarım kırdı
İlhamı doldurur, taşırır Afşin.

Ömer Gündoğan.
(Bektaşi).
28.5.2015