Kurumuş,çatlamış topraklar
Güneş bir başka bakıyor bu yere
Kavuruyor bu kıtayı sıcaklar
Bir kemik,bir deri çoçuklar
Aslanın agzında olsa bile ekmeği alacaklar
Açlığın ortasında
Bir yandan sefalet
Öteki taraftan savaşlar
Belki savaşırsın ama
Açlık zorluyor dayanmıyor
El mi kalkıyor?
Bu sokaklar bir başka kokuyor
Zulüm ve açlık bastırıyor
Ana kucağında ölüyor bir bebek
Dayanmıyor ki vücutlar
Hiç olmadı bu kuru bedenlerin hayali
Hayal dedikleri, bir lokma ekmekti
Bir yudum su idi
Onlar zaten yok idi
Açlığın ve gözyaşının memleketi
Afrikanın yoksul ülkeleri
Somali,Kenya,Etiyopta ve diğerleri
Su yok,hayat yok
Burda doğmakta sizin suçunuz yok
Sen Afrikalı çoçuk
Bir tek parlayan gözlerin kalmış
İçten bakan
birde
Ölümü beklediğin an
Turgay Kurtuluş
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Şiirinizi
begeniyle okudum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta