Afrikalı Bir Çocuktan Mektup Var

Anlatayım halimi bu mektupla sizlere;
Kimi zaman öfkeli,kimi zaman sitemkar.
Üvey evlat gördünüz,hor baktınız bizlere,
Siz dünyanın sahibi,biz de size hizmetkar.

Kardeşlerim ölüyor gözlerimin önünde,
Et tırnaktan kopuyor,buna can mı dayanır!
Hiçbir engel tanımaz ecel gelir gününde,
Siz mektubu almadan belki beni de alır.

Bir damla sütü yokmuş benim canım annemin,
Anne sütü nasıldır,bir kez olsun tatmadım.
Kollarında güç yokmuş sevgili bir tanemin,
Kucağına uzanıp bir kez olsun yatmadım.

Kaşık kaşık içedur sen sıcacık çorbayı,
Ben bir dilim ekmeğe kavuşmayı beklerim.
Çöpe dökmek için sen dolduradur torbayı,
Ben aç geçen günlere bir gün daha eklerim.

Siz yumuşak döşekte mışıl mışıl uyurken,
Benim çıplak tenimi kum tanesi yakıyor.
Güzel olmak uğruna siz estetik olurken,
Tenimdeki yaradan kanlı irin akıyor.

Gökkuşağı görmedim tanımam ki renkleri,
Gündüzümde, gecemde tek bildiğim karanlık.
Sizin olsun dünyanın o doyumsuz zevkleri,
Benim cılız bedenim her acıya alışık.

Şımartılıp nazlanmak, el üstünde tutulmak,
Benim için değil ki siz keyfini çıkarın.
Adam gibi yaşayıp baş köşeye kurulmak,
Bana fazla lüks gelir; o zevke de siz varın.

Gözlerimden süzülen yaşları kim silecek?
Kimler ağıt yakacak cenazemin ardından?
Umurunda değil ki dünya yine gülecek,
Yine güneş doğacak tepelerin ardından.

Size karşı gelemem, zaten gücüm yetmez ki,
Siz ki zengin bir paşa; bu alemin kralı.
Şu yalancı dünyada benim borum ötmez ki,
Ben ki gözden ırakta dış kapının mandalı.

İstiyorum hakkımı davacıyım sizlerden,
Ben burada aç, sefil; siz orada dört köşe.
Bir tadımlık sevgiyi sakladınız bizlerden,
Benim içim kan ağlar, siz orada pür neşe.

İstediğim bir yuva; düşmanlıklar olmayan,
Birbiriyle barışık, gelecekten umutlu.
Yaren olup sevişen, sevgileri solmayan,
Annem babam yanımda, kardeşlerim çok mutlu.