Afrikalı Şiiri - Maruf Özülkü

Ben bir Afrikalıyım hem de tam ortasında
Seçemezsin yerimi elin haritasında
Yüreğimin yarısı sudur taşkın akıyor
Diğer yarısı çorak, şaşkın şaşkın bakıyor

Asya hep kardeş idi aslında Afrika'ya
İki yüzlü Avrupa giremezdi araya
Ankara mı en kara, Afrika mı en kara?
Karalara bulama merhem ol bu yaraya

Dicle ve Fırat selam gönderir dostu Nil'e
Üçüde aynı kader, gelebilseler dile
Çağlardı şefkat gibi ötekinin yüzüne
Sarılır can toprağa, vaha döner yeşile

Toprak suya bulanır, balçık olur her taraf
Zencidir alınyazım her hadise bir paraf
Hepimiz Adem oğlu dünyalı ve çileli
Kimisi nadan olur sorarsan sözde eşraf

Bir dönemin zencisi yapıldı Anadolu
Şehre indi eşkiya bağladı eli kolu
Maskeli soyguncular adam diye sayıldı
Millet aradı durdu bu işe çıkaryolu

Güneşli günler sanki suya aksetti bugün
Havalar daha ılık yağışlar daha düzgün
Kıtalar arasında köprüler kurulmalı
Öz yurdunda hiçkimse yaşamasın bir sürgün

Yutkundum az konuştum tartamayan açmasın
Derdimi feda ettim yurdun keyfi kaçmasın
Tenime bakar ağyar iki gözüm karadır
Afrikalı kardeşim su bulursa saçmasın