Sana yamyam diyen şu yamyamların
Elleri kan, gözlerini kan bürüdü
Şimdi bir esir gibisin etrafında çelik duvar
Şu hayat pınarların bir zaman gürül gürüldü
Kör kaldık sağır kaldık derdine
Bizde onlar kadar günahkâr eli kanlı
Dün kıtaları aşarken bu gün
Ne Osman kaldı ne Osmanlı
Domuz eti yiyen kültüre yakınlığımız kadar
Bu gün size yabancıyız kat, kat
Milyonların doğranırken sesini
Yer duyar gök duyar; duymayız fakat
Şimdi gönlümüz kalbimiz fikrimiz çöl
Çöle su veren göğün bereketi idik
Şanlı bir tarihin evladı
Bir ulu Peygamberin ümmeti idik
Kubbemizde ezanlar çınlıyorken
Her karanlığa, her kana sustu kimimiz
Sessiz, sessiz oturduk miskin, miskin uyuştuk
Ne oldu asırlardır bize, biz kimiz
Senin toprağın onların dini varken
Bugün toprağın yok dininse bî ilaç
İlaç diye girenler yurduna
Dert bıraktılar kulaç, kulaç
Kayıt Tarihi : 13.2.2008 22:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çeşit çeşit yemekler dizilir soframıza
Bizde çoktan unutuldu tarih
Hiçbir alçaklık dokunmuyor kanımıza
Kör kaldık sağır kaldık derdine
Bizde onlar kadar günahkar eli kanlı
Dün kıtalar aşarken bu gün
Ne Osman kaldı ne Osmanlı
Kusursuz anlatımınız eşliğinde çok anlamlı bir şiir okudum usta kaleminizden.Kutluyorum
KUTLUYORUM.....................HALİLŞAKİR
Her karanlığa sustuk her kana sustuk
Ne oldu asırlardır bize
Sessiz sessiz oturduk miskin miskin uyuştuk
Uyanmaya davet var misralarda. Allah bizlerin yardimcisi olsun. Olsunda elimizi uzatabilelim dünyanin dört bir yanina...Bunun icinde yeniden dirilip ayaga kalkmamiz gerekiyor... Tebrikler tam puan listemde... Huzurlu Ramazanlar...
Anlamlı, çok güzel bir eserdi okuduğum..
Saygılar.
-çünkü tarihimizi bilmiyoruz.
-çünkü doğru ile yanlışı dahi tek başına sorgulamaktan kaçınıp,birilerinin doğrularını kabul ediyoruz.
-çünkü ürettiğimiz kadar özgür olacağımızı bilirken,üretmekten erinip özgürlüğümüze sınır koyduk.
-çünkü düşünmekten haz almayan bir toplum olmaktan çıkıp kopyala yapıştırcı bir toplum olduk.
-çünkü……
Diye çok uzun bir liste oluşur belleğimizde,yazıya hepsini dökmeye el vermez yürek.
ÇÜNKÜ bütün bu çünkülerin müsebbibi biz insanlar.
Yani,İNSANLAR DÜZELİNCE DÜZELECEK DÜNYA.
Mümkün mü? Diye soracak olursanız .”Ümidimiz olmalı”
Saygılarımla,
TÜM YORUMLAR (7)